Googleplex
Έτσι ονειρεύομαι την εταιρία μου!
Με ποδοσφαιράκι, μπιλιάρδο, πινγκ-πονγκ.
Με γυμναστήριο, πισίνα, jacuzzi και μασάζ για τον καθένα.
Με διαμόρφωση του προσωπικού χώρου του καθενός απ’ τον ίδιο, όπως εκείνος επιθυμεί.
Με κουζίνα με σπιτικό φαγητό και διαφορετικό μενού κάθε μέρα.
Με καναπέδες για ξάπλα όταν πήζεις.
Με πλυντήρια-στεγνωτήρια για να καθαρίζει όποιος θέλει τ’ άπλυτά του, εν ώρα εργασίας.
Με τα κατοικίδια του καθενός να σουλατσάρουν στα γραφεία.
Με ειδικό playroom για τα παιδιά, θέλω ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ αυτοκινητόδρομο!Όλες οι φωτογραφίες είναι από τα κεντρικά γραφεία της Google, από το περίφημο Googleplex, στο Mountain View, της California στην Silicon Valley.
Αφιερωμένο εξαιρετικά στην Ελπίδα.
posted by andy dufresne @ 9:15 μ.μ.
41 Comments:
At Οκτωβρίου 01, 2006 1:16 π.μ.,
ikd said…
Κοίταξε, μπορεί να φαίνονται ωραία, αλλά δεν είναι όπως στο ελληνικό δημόσιο που έχει ο κάθε υπάλληλος ένα τασάκι νααα, τίγκα στα αποτσίγαρα και τις στάχτες, κάτω ακριβώς από την πινακίδα "ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΤΕ".
Ούτε και βλέπω πουθενά ποτήρια φραπόγαλα, και τις απαραίτητες στίβες με εφημερίδες και δελτία ΠΡΟΠΟ.
Μα δεν ξέρουν αυτοί οι κουτόφραγκοι, τα αμερικανάκια.
:)
Ι.
At Οκτωβρίου 01, 2006 11:02 π.μ.,
Ανώνυμος said…
Όποιος έχει περάσει από διάφορες δουλειές μπορεί να καταλάβει το μεγαλείο του εργασιακού χώρου στο Googleplex. Ευχαριστούμε andy για τις φωτογραφίες.
At Οκτωβρίου 01, 2006 4:31 μ.μ.,
paragrafos said…
aaaaaaaaaaaaa!!!
Αυτή δεν είναι εταιρία, αλλά ευτυχία!
Με πολλή αγάπη
Α.
At Οκτωβρίου 01, 2006 6:47 μ.μ.,
Yannis H said…
Όλα καλά και όμορφα. Φαίνεται σαν η κοινωνική πρόνοια να έχει ανοίξει δική της εταιρία.
Κάτι θα έλεγα "πρόσεξε η δουλειά σου να μη γίνει η ζωή σου" (άπλυτα σε πλυντήρια, κουζίνα, Play-room)... αλλά θα με πείτε γκρινιάρη :)
At Οκτωβρίου 01, 2006 9:07 μ.μ.,
andy dufresne said…
@lkd,
σωστά, βλέπεις άλλο πράγμα η εργασία κι άλλο η δουλειά.
@Αγαπητή χύτρα,
καλωσήλθες.
Πόσο δίκιο έχεις!
Σκεφτόμουνα ότι όποιος δεν έχει μεγάλη εργασιακή εμπειρία δεν μπορεί να καταλάβει τη σημασία του ποστ.
Άλλο να φαντάζεσαι κι άλλο να 'χεις ζήσει.
@paragrafos,
δεν είναι τόσο δύσκολο όσο φαίνεται. Θέληση και σχεδιασμό θέλει.
@yannis h,
η άποψη σου είναι σεβαστή, άλλωστε δεν είσαι ο πρώτος που το λέει.
Υπάρχουν κι άλλα ανάλογα ποστ στο διαδίκτυο και η άποψη που αναφέρεις ακούγεται σχεδόν σε όλα.
Σκεφτόμενος σαν εργοδότης, λέω ότι όλες αυτές οι παροχές δεν είναι υποχρεωτικές, όποιος δεν θέλει, δεν τις ακολουθεί.
Σκεφτόμενος σαν εργαζόμενος, λέω ότι θα μου άρεσε να φέρνω και το σκύλο μου στη δουλειά, να τρώω καλό φαγητό αντί για junk food και να παίζω και νάνα ποδοσφαιράκι μια στο τόσο με κάνα συνάδελφο.
Μπορεί να μην έκανα τζακούζι, αλλά όλα τα υπόλοιπα...
At Οκτωβρίου 01, 2006 9:59 μ.μ.,
Eleni63 said…
Δεν ήμουν coogle αλλά όταν επιχείρησα κάτι ανάλογο (σε μεγέθη αθηνών και βαλαντίου μου) βρήκα μπροστά μου ένα ντουβάρι αντιρρήσεων συντηριτισμού, καθωσπρεπισμού και βλακείας. Ακόμη και που βγαίνουμε με το "προσωπικό" μας καταλογίζουν. Ας σημειωθεί ότι μας έχει καταλογισθεί και από εργαζομένους. Προτιμούν το άλλο στυλ. Πιό δημοσιοϋπαλληλικό βρε αδερφέ. Πιο γνωστό και σίγουρο.
Δεν θα πω τον πόνο μου εν εκτάσει (με έπιασες σε πολύ ευαίσθητο σημείο) αλλά θα σε ευχαριστήσω ολόψυχα που με έκανες να νοιώσω λιγώτερο ούφο. Διότι δεν ήξερα ότι υπάρχουν και άλλοι. Και δη αυτοί οι συγκεκριμένοι.
At Οκτωβρίου 01, 2006 10:06 μ.μ.,
resident said…
Μου αρέσει η ιδέα.Θα σου ζητήσω δουλειά νομίζω.
At Οκτωβρίου 01, 2006 10:41 μ.μ.,
andy dufresne said…
@eleni63,
χαίρομαι κι εγώ που μαθαίνω ότι δεν είμαι μόνος.
Για την Ελλάδα μιλάω, διότι έξω υπάρχουν κι άλλοι που κινούνται στην κατεύθυνση της Google (η British Airways, η Microsoft κα).
Πάντως, παρά τις αντιρρήσεις, αν κάποιος το θέλει και το πιστεύει, μπορεί να το κυνηγήσει.
Κι όσο πάει.
@the resident,
έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου να μην κάνω business μέσω blog, αλλά για σένα θα κάω εξαίρεση.
Βέβαια, απ' την καρδιά μου, σου εύχομαι να μην χρειαστεί να αφήσεις το νησί για την Αθήνα.
At Οκτωβρίου 01, 2006 10:52 μ.μ.,
resident said…
Σε ευχαριστώ Andy.Ποιος ξέρει τι θα συμβεί στο μέλλον.
At Οκτωβρίου 02, 2006 6:13 π.μ.,
Nicholas_Nerd said…
Βρουμ λοιπόν στέλνει κανείς ΣιΒί για να δουλέψει εκεί σε αυτές τις εταιρίες. Διότι αν περιμένει κανείς τέτοια πράματα εδώ, και ειδικά στο "Μανχάταν της Αθήνας", θα περιμένει, θα περιμένει και θα περιμένει .... το 2009 (βλ. τώρα 2039) που έλεγε και ο Τουρνάς!
At Οκτωβρίου 02, 2006 12:10 μ.μ.,
Unknown said…
Καλησπέρα!
Κάθε αλλαγή και δύσκολη, κυρίως όταν έχεις να αντιμετωπίσεις νοοτροπίες και φόρμες. Ο καιρός που τα χρήματα και το prestige μιας θέσης ήταν τα μόνα κριτήρια για να αυξήσεις την παραγωγικότητα (η εταιρία)καινα την επιλέξεις - κυνηγήσεις (ο εργαζόμενος) θα περάσει. Το ανθρώπινο και ελεύθερο περιβάλλον εργασίας, οι παροχές με στόχο την διευκόλυνση του υπαλλήλου-στελέχους σε θέματα οικογένειας και προσωπικού χρόνου θα κάνουν την διαφορά.
Το περιμένω και το ελπίζω! Εαν έχω την ευκαιρία θα προσπαθήσω γιαυτό.
At Οκτωβρίου 02, 2006 1:51 μ.μ.,
ladybug said…
Είναι πολύ ωραία η ιδέα.
Για όποιον εργάζεται.
Εγώ πάντα δούλευα και μάλλον πάντα θα δουλεύω.
Οπότε ίσα που αντέχω τις 8 ώρες, όχι να κάτσω να παίξω και ποδοσφαιράκι :)
Τέλος πάντων, η ιδέα όπως και να΄χει είναι πολύ καλή και πολύ ανθρώπινη.
Το κρίμα είναι ότι για τις μικρές -μεσαίες επιχειρήσεις, το κόστος πρέπει να είναι αρκετά μεγάλο και ο αριθμός των εργαζόμενων μικρός για να καταφέρουν να αποσβέσουν το κόστος.
Όσο για το junk food, εμείς κάναμε κάτι πιο απλό: αναθέσαμε σε μια εργαζόμενη να μαγειρεύει καθημερινά για όλους, δωρεάν :)
Και κάτι τελευταίο: Ποιό θα είναι το αντικείμενο της επιχείρησης? να ξέρω να φτιάξω το βιογραφικό μου :))
At Οκτωβρίου 02, 2006 1:52 μ.μ.,
Nicholas_Nerd said…
Mακάρι, but I would not hold my breath!
At Οκτωβρίου 02, 2006 3:03 μ.μ.,
andy dufresne said…
@nicholas_nerd,
συμφωνώ μαζί σου, δεν τα βρίσκεις αυτά στην Αθήνα.
Πάντως, εμείς στην εταιρεία μου το προσπαθούμε και κάποια τα έχουμε ήδη καταφέρει.
Το σημαντικό είναι να το θελήσεις πραγματικά, να καταλάβεις γιατί είναι σωστό να γίνει.
@eyetoeye,
δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με όσα λες.
Προσυπογράφω πλήρως!
@ladybug,
η ιδέα δεν είναι πανάκεια, δεν λύνει όλα τα προβλήματα.
Απλά, μπορεί και να βοηθήσει κάποιους να ομορφύνουν τη ζωή τους.
Για το θέμα του μεγέθους, έχεις δίκιο, δεν μπορεί ο καθένας να τα κάνει όλ' αυτά.
Απ' την άλλη, ο καθένας, ακόμα και ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας μπορεί να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση, δηλαδή, την προσπάθεια για ικανοποίηση κι άλλων αναγκών των εργαζομένων, εκτός των οικονομικών.
Το παράδειγμά σου με το φαγητό, είναι χαρακτηριστικό του τι εννοώ.
Υποθέτω ότι η γυναίκα που μαγειρεύει πληρώνεται ή δεν κατάλαβα καλά;
Για το αντικείμενο της επιχείρησης που ρωτάς,
δεν ξέρω αν έχει σημασία.
Έχω ασχοληθεί επαγγελματικά με δύο κλάδους μέχρι τώρα στη ζωή μου, αλλά δεν αποκλείω να κάνω και κάτι διαφορετικό στο μέλλον.
Έχεις καμιά ιδέα;
At Οκτωβρίου 02, 2006 3:09 μ.μ.,
Ανώνυμος said…
Θα μου επιτρέψεις να είμαι επιφυλακτικός. Και μένα μου αρέσουν όλα αυτά (και ειδικά τα δωμάτια με τα παιχνίδια για τα παιδιά) αλλά αν χρησιμοποιείς πλυντήριο - στεγνωτήριο στη δουλειά μάλλον σημαίνει ότι δεν φεύγεις από κει. Ότι οι "εργάσιμες ώρες" επεκτείνονται παντού.
Ακούγομαι κυνικός και το ξέρω. Και ναι, είναι γνωστό ότι η google υποστηρίζει την δημιουργικότητα. Αλλά αμφιβάλλω για την ύπαρξη προσωπικού χρόνου σε εταιρείες που σε βοηθούν να τον περνάς εντός κτιρίων γραφείου...
At Οκτωβρίου 02, 2006 3:18 μ.μ.,
ladybug said…
Andy,
ναι βέβαια πληρώνεται (επιπλέον).
Εγώ πάντως από την εμπειρία μου, αυτό που βλέπω να θέλουν οι εργαζόμενοι, είναι η φύλαξη των παιδιών. Μιλάω για επιχειρήσεις με χαμηλά αμειβόμενους υπαλλήλους, που δεν έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν 6 ευρώ την ώρα τη baby sitter. Και ειδικά τώρα, με την απεργία των δασκάλων... έχουν φρικάρει.
Δεν έχω καμία ιδέα περί αντικειμένου, αστειάκι ήταν για να με προσλάβεις :)
Πάντως, μάλλον τείνω προς τη μεριά του mpampakis, ειδικά για τις τόσες πολλές δραστηριότητες.
At Οκτωβρίου 02, 2006 3:23 μ.μ.,
An-Lu said…
Ζηηηηηηηηηηλεύωωωωωωωωωωωωωωω!!!!!
(Να φέρω την Τσάκι και την Κούκλα στο γραφείο και τι στον κόσμο!)
At Οκτωβρίου 02, 2006 3:44 μ.μ.,
andy dufresne said…
@Αγαπητέ mpampakis,
Για το πλυντήριο μην ξεχνάς ότι είναι προαιρετικό, όπως άλλωστε και όλα.
Ούτε χρεώνεται κανείς για τη χρήση τους - είναι όλα προσφορά της εταιρίας.
Συγκεκριμένα, εγώ δεν θα χρησιμοποιούσα το πλυντήριο, γιατί έχω βολευτεί στο σπίτι.
Αλλά ένας νεαρός εργένης που μένει μόνος του;
Με το να χρησιμοποιήσει το πλυντήριο, δεν κάθεται περισσότερο χρόνο στην εταιρία, αντιθέτως, κερδίζει χρόνο που θα έχανε στο σπίτι!
@ladybug,
είπαμε, ό,τι θέλει ο καθένας και όποτε το θέλει.
Μη φτάσουμε να μας χαρίζουνε γάιδαρο και να γκρινιάζουμε για την ουρά του.
@an-lu,
φέρτους, θα βρούνε παρέα!
At Οκτωβρίου 02, 2006 4:27 μ.μ.,
Ανώνυμος said…
Andy καλησπέρα,
Δεν αμφισβητώ την προαιρετικότητα της χρήσης. Απλά λέω ότι είμαι επιφυλακτικός (φύσει κυνικός άνθρωπος άλλωστε). Αν σου δίνουν την ευκαιρία του ελεύθερου χρόνου εντός...των τειχών, ίσως το κάνουν για να μειώνουν τον ελεύθερο χρόνο εκτός.
Δεν μπορώ φυσικά να πω ούτε ότι είναι έτσι, γιατί απλώς δεν ξέρω πώς δουλεύουν στο Googleplex. Μόνο που όταν είδα τις φωτογραφίες μου φάνηκε σαν ένας πιθανός κίνδυνος και ήθελα να τον διατυπώσω.
At Οκτωβρίου 02, 2006 5:11 μ.μ.,
andy dufresne said…
Αγαπητέ mpampakis,
φυσικά, δεκτές οι παρατηρήσεις σου, κουβέντα κάνουμε.
Σκέφτομαι, έστω θεωρητικά:
Ένας επιχειρηματίας τελικά, πρέπει να κινηθεί σ' αυτήν την κατεύθυνση ή όχι;
Είναι άξιος ή κατακριτέος όποιος το δοκιμάσει;
At Οκτωβρίου 02, 2006 6:08 μ.μ.,
ladybug said…
Η γνώμη μου είναι ότι αν το κάνει καθαρά και μόνο ως επιπλέον παροχή προς τους εργαζόμενους, είναι άξιος και του αξίζουν συγχαρητήρια.
Αν όμως το κάνει για να κρατάει τους εργαζόμενους περισσότερη ώρα στη δουλειά ("ρίξε έναν υπνάκο και συνεχίζεις", "παίξε ένα ποδοσφαιράκι να χαλαρώσεις και μετά πιάσε πάλι δουλειά" κλπ) τότε υπάρχει πρόβλημα.
At Οκτωβρίου 02, 2006 6:18 μ.μ.,
Stavros Katsaris said…
Καλησπέρα και καλό μήνα!
Υπάρχουν στην Ελλάδα πολλές επιχειρήσεις που μπορούν να πραγματοποιήσουν αυτό το εγχείρημα!
Δεν νομίζω και 'γω πως είναι δύσκολο, τόλμη χρειάζεται!
At Οκτωβρίου 02, 2006 10:26 μ.μ.,
Haris said…
Μα, έτσι είναι και στις Ελληνικές εταιρείες....
At Οκτωβρίου 02, 2006 11:13 μ.μ.,
Nicholas_Nerd said…
@ andy
Δεν διαφωνώ. Για τέτοιου είδους εργασικούς χώρους και νοοτροπία προσφέρονται κυρίως εργασίες/διαδικασίες που θέλουν inspiration, γκρίζα ύλη, που το παραγόμενο προϊόν δεν έχει σχέση με πόσες "παραδοσιακές" ώρες "εργασίας" έβαλες. Εργασία ιδεών. Τέτοιες επιχειρήσεις δύσκολα μπορύν να υπάρξουν στο εδώ "κλίμα". Μπορούν, αλλά δύσκολα.
Βαρέθηκα να περιμένω όμως. 10 χρονια. Για έξω πάλι ετοιμάζομαι. Και βρίζω το εαυτό μου που έφυγα πριν 20 χρόνια από τις ΗΠΑ και δεν παντρέθηκα μία φίλη και να πάρω γκριν καρντ και από Βοστώνη ζουμ σε Βάλλυ ή έστω CA! Ήλθα όμως να κάνω το χρέος στη μαμά πατρίδα και κόλλησα στην Ευρώπη. Πάω Ακρόπολη να πετύχω καμμία Αμερικάνα, όσο περνάει η μπογιά μου. "Γαμπρός" για ΗΠΑ, κατά τις "Νύφες" του Βούλγαρη! Για ποπ φιλόσοφος΄-γκουρού το βλέπω το πράγμα! Μην το γελάτε, το έχω μελετήσει πλήρως το Μάρκετινγκ του θέματος. Ή talk show radio host. Το εισητήριο για το Βάλλευ δεν ισχύει πιά (45).
Αν εσείς το καταφέρετε εδω το Google environment, μπράβο σας. Εγώ βαρέθηκα να προσπαθώ ή να περιμένω άλλους. H glam γιαποσύνη γέμισε τα τελευταία 10 χρόνια την Ελλάδα και δη την Αθήνα. Πολύ μαύρο κοστούμι και δήθεν. Γιάκ!
At Οκτωβρίου 02, 2006 11:22 μ.μ.,
Nicholas_Nerd said…
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
At Οκτωβρίου 02, 2006 11:31 μ.μ.,
Nicholas_Nerd said…
@ Andy et al
Μπορεί να σας φαίνονται ΟΥΦΟ αυτά που έγραψα πιό πάνω ή στο μπλογκ του ΝΔ περί εξαγωγής (ποπ) "φιλοσοφίας" και "γκουρού".
SB από ΜΙΤ όμως έχω Andy και top MBA από Ευρώπη. Τι να τα κάνει κανείς εδώ αυτούνα? Ρόδος της Ευρώπης είναι η Ελλάδα! Ούτε καν Φλόριντα. Καλιφόρνια της Ευρώπης? We wish!!!
Ελληνικό Dotcom έφτιαξα το '99 και #*$**$(($. Λόγια καλά ακουσα πολλά, αλλά εσόδα πολλά δεν είδα.
Σιγά μην κάτσω και άλλο να περιμένω τα Lisbon objectives της ΕΕ!
Καλή τύχη σε όλους. Θα μας χρειασθεί. Από υπομονή, εγώ τελείωσα. 7 χρόνια στο "Θιβέτ" με τον "Κινέζο".
At Οκτωβρίου 02, 2006 11:36 μ.μ.,
andy dufresne said…
@ladybug,
το σκεπτικό μου είναι ότι η εταιρία προσφέρει όσο πιο ανθρώπινο εργασιακό περιβάλλον (και τηλεεργασία όπου αυτό γίνεται), έτσι ώστε το ανθρώπινο δυναμικό της να είναι χαρούμενοι και περήφανοι που δουλεύουν γι' αυτήν.
Και βέβαια, να έχουν λόγους να μείνουν για καιρό.
@stavros katsaris,
σίγουρα μερικές εκατοντάδες θα μπορούσαν.
Μέχρι τώρα, δεν έχω ακούσει καμιά...
@haris,
xα, χα, φυσικά, φυσικά...
Πώς πας με τις συνεντεύξεις;
@nicholas_nerd,
αχ, βρε nicholas, ήσουν εκεί και γύρισες;;;
Εγώ, αν δεν είχα ρίζες εδώ, θα την είχα κάνει.
Το μοντέλο που περιγράφω είναι δυσεύρετο ακόμα στις ΗΠΑ, πόσο μάλλον στην ελλάδα.
Πολύ δύσκολο το επιχειρείν στην ελλάδα.
Βέβαια, κάθε δυσκολία κάποιος μπορεί να τη δει σαν ευκαιρία.
Αρκεί να ΄χει πολύ γερό στομάχι.
Εύχομαι καλή τύχη, θα την χρειαστείς πιο πολύ κι απ΄τα SB και MBA, αν μείνεις στην ελλάδα.
At Οκτωβρίου 03, 2006 12:54 μ.μ.,
Hlias said…
προσπαθω να φανταστω σε ενα μακρινο μελλον τις εταιριες με εναν αναλογο εργασιακο χωρο, να σε ζητανε για δουλεια με τις ιδανικοτερες προδιαγραφες και να μη πηγαινεις επειδη δεν θα εχει παιδοτοπο για τα παιδια σου...ας με ξυπνησει καποιος!!!!
At Οκτωβρίου 03, 2006 2:03 μ.μ.,
Filomila said…
Andy, μόλις αποφασίσεις να τη στήσεις την εταιρία δε δημιουργείς μια θέση και για μένα???? Μπορεί οι εργαζομένοι, με τέτοιο εργασιακό περιβάλλον και τέτοιο boss, να μη χρειάζονται ψυχολόγο, αλλά οι ορδές αυτών που θα μείνουν απ'έξω σίγουρα θα χρειαστούν!!
Άσε που κάποιος θα πρέπει να αναλάβει το σχεδιασμό-έρευνα-πιλοτική εφαρμογή κλπ κλπ κλπ των όποιων "προϊόντων".. ΤΑ ΕΧΩ ΤΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ!!
CV θέλω να πιστεύω δε χρειάζεσαι... :)
Λοιπόν, τι λες?
Ε φανταστικέ εργοδότη????? :))
Μετά τιμής, εκτίμησης και ελπίδας για προσεχή συνεργασία,
Filomila!
At Οκτωβρίου 03, 2006 2:05 μ.μ.,
Filomila said…
andy said: Ένας επιχειρηματίας τελικά, πρέπει να κινηθεί σ' αυτήν την κατεύθυνση ή όχι;
Είναι άξιος ή κατακριτέος όποιος το δοκιμάσει;
Άξιος και μόνο άξιος. Το ζητούμενο είναι η δημιουργικότητα. Μόνο αυτή τελικά εξελίσσει έναν άνθρωπο και μία δουλειά (αν και προτιμώ τον όρο εργασία). Γιατί η δημιουργικότητα για να προκύψει προϋποθέτει αγάπη για αυτό που κάνεις, προσωπική εμπλοκή και νοιάξιμο και ετοιμότητα να αναλάβεις ρίσκο ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Η δημιουργικότητα είναι ο δρόμος. (Πώς τα λέω πάλι... :p)
PS: Καλά τα πάω boss ή..να πιάσω κανένα magnum..??!! ;)
At Οκτωβρίου 03, 2006 7:59 μ.μ.,
andy dufresne said…
@Αγαπητέ hlias,
αυτό ακριβώς ονειρεύομαι κι εγώ.
Καλωσήλθες.
@filomila,
ποιές ορδές, εδώ τρομάζω να βρω κόσμο...
Το πρώτο τεστ το πέρασες, καλά τα λες, πάμε στο επόμενο, στείλε CV, έχουμε ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑ εδώ, ΤΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΑΤΕ!
Καλημέρα φανταστική μου εργαζόμενη...
@epikairos,
όσο αφορά στην πρώτη σου παρατήρηση έχω αναφερθεί και παραπάνω.
Για τη δεύτερη παρατήρηση, συμφωνούμε απολύτως, παρότι πάλι θα υπάρξει ο αντίλογος ότι μπορεί να το κάνουν για το θεαθήναι και να πετάνε τις ιδέες του προσωπικού στον κάλαθο των αχρήστων.
Εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο η διοίκηση που ξέρει να ακούει...
At Οκτωβρίου 03, 2006 10:16 μ.μ.,
Nicholas_Nerd said…
@ Andy
Thanks!
At Οκτωβρίου 03, 2006 11:07 μ.μ.,
Yosemite Sam said…
andy αν έχεις σκοπό να φτιάξεις andyplex να μας το πεις να πιάσουμε θέσεις.
At Οκτωβρίου 05, 2006 9:56 μ.μ.,
Αλεξία Ηλιάδου (synas) said…
Ό,τι κι αν κάνεις, οι υπάλληλοι πάντα θα σε βρίζουν...
At Οκτωβρίου 10, 2006 4:33 μ.μ.,
Filomila said…
Πού είσαι εσύ και σε χάσαμε??????
At Οκτωβρίου 10, 2006 8:10 μ.μ.,
andy dufresne said…
@yosemite sam,
πολύ μου άρεσε αυτό το andyplex!
@epikairos,
o σωστός επιχειρηματίας ξέρει να ακούει, δεν έχει τον εγωισμό της ανακάλυψης της ιδέας.
Όπως σωστά λες, στις ΗΠΑ, υπάρχει αυτή η κουλτούρα.
Συμφωνώ για την ιδεατή κοινωνία, αν και υπάρχουν δουλειές που κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο.
Πάντως, όπου είναι εφικτό (πχ λογιστήριο), θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα σύντομα.
@synas,
προσπαθώ να πιστεύω ότι δεν έχεις δίκιο...
@filomila,
καλή μου filomila, έτσι είναι αυτό το blog, λιτό και τεμπέλικο, που λέει κι η προμετωπίδα του.
Είμαι λίγο blues αυτές τις μέρες, αλλά που θα πάει, θα γυρίσει.
Να 'σαι καλά.
At Οκτωβρίου 11, 2006 12:33 π.μ.,
Filomila said…
Η απουσία σου είναι αισθητή κυριώς στα άλλα blogs..
Όσα για τα...blues σου..τέτοιες περίοδοι είναι από τις πιο γόνιμες (I think)..
Μια ματιά να ρίξεις στην bambina σου, βέβαια, και θα το γυρίσεις σε..swings!! :) Έλα να χαμογελάσουμε λιγάκι!
Be well.
At Οκτωβρίου 12, 2006 8:20 π.μ.,
Aphrodite said…
Ενα φοβάμαι μόνον:
την ανευθυνότητα της φραπεδοκουλτούρας, μια που έχω ζήσει καταστάσεις που και να υπήρχαν καλές συνθήκες, αρκετά ελαστικές, αντί να το εκμεταλλευτούμε να χαλρώσουμε λίγο και να δουλέψουμε με περισσότερο κέφι, καταλήξαμε να σφαλιαριζόμαστε με τους συναδέλφους "ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΝΤΕΝΤ-ΛΑΙΝ, ΣΗΚΩ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΟΥΜΕΕΕΕΕ!!!"...
Ασε που θέλει υπευθυνότητα κι από τη διεύθυνση, μη στο έχει σαν έξτρα καρότο να βγάλεις και υπέργεις ρίζες - πέραν των υπόγειων- στο γραφείο...
Πολύ σκεπτική ιντήηντ...
(πού υπογράφω?)
ΛΟΛ!
(ρόμπα στου νδ)
(να μάθεις νά'χεις μπλουζ!)
;))))
At Οκτωβρίου 12, 2006 7:08 μ.μ.,
scalidi said…
Είναι υπέροχο, Andy, το μπλογκ σου αλλά συχνά αδυνατώ να το ανοίξω. Αν έχει κάποιο πρόβλημα τεχνικό, δοκίμασε να κάνεις republish όλο το μπλογκ μήπως και συνέλθει... ;)))))Φιλιά στην μπαμπίνα από μια μπλογκοφίλη.
At Οκτωβρίου 14, 2006 9:42 μ.μ.,
bidibis said…
Το Mountain View εκτός από περιοχή είναι και ένα ωραίο αναψυκτικό.
Αν όμως θέλετε θεότρελες αλκοολικές googloκαταστάσεις ψηφίστε Mπουτάρη που είναι παλικάρι, δίνει λεφτά στον Άρη και… ξέρει κι από καλά κρασά.
Σας προκαλώ επίσης να επισκεφθείτε το Νυμφαίο να δείτε πως μεταμόρφωσε ένα σχεδόν πεθαμένο χωριό σε έναν υπέροχο τουριστικό προορισμό.
Έσωσε και καμιά δεκαριά αρκούδες από τα δόντια του Χάρου (όχι του Κλύν της Καλαμαριάς, αλλά του κανονικού με την κόσα).
At Οκτωβρίου 22, 2006 5:13 μ.μ.,
andy dufresne said…
@harrygreco,
καλώστονα κι ας άργησε!
Να σου πω την αλήθεια συμφωνώ με την άποψη που κατά καιρούς έχεις εκφράσει για συγκέντρωση στο... Mall.
Το blog μου το άρχισα με σκοπό να γράψω ένα και μοναδικό ποστ, έτσι ώστε να μην έχω απλά ένα άδειο προφίλ.
Όμως, η τόση θερμή ανταπόκριση με έκανε να γράψω και δεύτερο ποστ και τρίτο.
Ποτέ δεν επεδίωξα να γίνει το blog μου τόπος συνάντησης, μιας και δεν έχω χρόνο.
Την ύπαρξη μου ως blogger, την χρωστάω στον ΝΔ και το blog του.
Για να διαφημίσω το blog μου στου ΝΔ, όχι, δεν μπορώ να το κάνω, δεν το θεωρώ αξιοπρεπές.
Τώρα, γράφω στο blog μου αραιά και που - φωτογραφίζοντας ασήμαντες ιστορίες για να τις θυμάμαι.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home